Engelse alant (Inula britannica)

Als je deze plant ziet kun je er eigenlijk niet naast zitten.... zou je denken. De Engelse alant kan best groot zijn en is eigenlijk nauwelijks te verwarren met andere wilde planten. Goed hij lijkt op een uit de kluiten gewassen exemplaar van Heelblaadjes (Pulicaria dysenterica) maar is veel groter en grover. Één plant lijkt er wel op en dat is de cultivar Griekse alant (Inula helenium). Op papier zijn er verschillen maar in het veld is het niet makkelijk. Dus een goede flora is echt nodig. Engelse alant is inheems en veel zeldzamer dan Griekse alant en komt eigenlijk bijna alleen voor in het grote rivierengebied. Engelse alant bloeit in Juli tot en met September.

Er komen minstens 6 Alant-soorten (Inula) in het wild voor in Nederland:

• Inula britannica (Engelse alant) - Vrij zeldzaam
• Inula conyzae (Donderkruid) - Zeldzaam
• Inula crithmoides (Zee alnant) - Zeer zeldzaam
• Inula helenium (Griekse alant) - Vrij zeldzaam
• Inula racemosa (Trosalant) - Zeldzaam
• Inula salicina (Wilgalant) - Zeer zeldzaam (twee keer ingezaaid)

Waar de naam Engelse vandaan komt is onbekend. In dit geval moet men terug gaan naar de wetenschappelijk naam Britannica en een verhaal uit de Flora Batava van 1881 Daar staat;

Ook voor het woord Alant is geen eenduidige verklaring. Het lijkt er op dat het een verbastering (via heel veel omwegen) is van het eerste gedeelte van de wetenschappelijke naam, Inula

Zie ook de wetenschappelijke verklaring

• Frysk: Wylde alant
• English: Meadow fleabane
• Français: Inule de Grande-Bretagne
• Deutsch: Wiesen-Alant
• Espanõl: Inula britannica
• Italiano: Inula britannica
• Svenska: Storkrisslor
• Norsk: ?
• Dansk: Soløje-Alant

De Engelse naam is Meadow fleabane. Dit betekent "weide vlooien verderf/vergif". Het woord gewoon is zo om onderscheid te maken omdat er meer planten in Engeland deze naam hebben gekregen. Namelijk Vlooienverderf. Men verbrandde vroeger deze plant en de rook verdreef dan vlooien en andere insecten. Echter is deze naam bedoeld voor Heelblaadjes (Pulicaria dysenterica). De Engelse alant komt namelijk helemaal niet voor in Engeland. Dit staat beschreven in de paragraaf Verklaring Nederlandse naam. Ja er is één waarneming in het hoge noorden van Engeland na 2020.

Voor de verspreiding van Engelse alant in Engeland zie deze kaart.

De Franse naam is Inule de Grande-Bretagne . Dit is de Franse benaming voor de volledige wetenschappelijke naam.

De Duitse naam is Wiesen-Alant. Dit betekent "weide-Alant". Eigenlijk word hier mee bedoeld dat deze plant geen specifieke eisen stelt aan de bodem.

Voor de verspreiding van Engelse alant in Duitsland zie deze kaart.

De Spaanse en Italiaanse naam is onbekend. De Engelse alant komt in deze landen niet voor en de volledige wetenschappelijke naam word hier aangehouden.

De Zweedse naam is Storkrisslor. Dit is de algemene naam voor het geslacht Inula. De betekenis van dit woord is mij onbekend. De Engelse alant komt officieel niet voor in Zweden.

De Noorse naam is mij onbekend. Er zijn ook geen waarnemingen in Denemarken.

De Deense naam is Soløje-Alant

Ecologie

Bodem
Zonnige, vaak vrij open plaatsen op natte, voedselrijke, vaak verstoorde grond. Vooral op plaatsen met een wisselvallige waterstand (zandige klei, zand en stenige plaatsen, zelden op veen).

Groeiplaats
Waterkanten (langs de rivieren tussen stenen van basaltglooiingen, beekoevers, matig beweide oevers van oude rivierarmen en wielen, frequent overstroomd grasland op zandige oevers, slootkanten, langs tichelgaten en langs Friese meren), natte ruigten, zandige plekken in uiterwaarden, grindbanken, rivierdijken, nat grasland, afgravingen (klei-, zand- en grindgaten), zeeduinen (duinvalleien en aan de rand van grotendeels door duinen omsloten strandvlakten) en langs spoorwegen (spoorwegterreinen).

Verspreiding

Nederland
Vrij zeldzaam in het rivierengebied en zeer zeldzaam op enkele Waddeneilanden en in stedelijke omgeving. Vroeger ook langs enkele meren in het zuiden en midden van Fryslân.

Vlaanderen
Zeer zeldzaam in het Maasgebied.

Wallonië
Mogelijk nog zeer zeldzaam in het Maasgebied en in de zuidelijke Ardennen.

Wereld
Gematigde en koudere streken in Azië en Europa, maar niet in de meest noordelijke en westelijke delen. Westelijk tot in Nederland en noordelijk tot in Zuid-Scandinavië. (Vrijwel) niet in Engeland, ondanks zijn naam.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten