Algemeen
Als u denkt dat eerste deel van de wetenschappelijke naam die ken ik ergens van. Jawel die andere Crassula-soort is de invasieve exoot Watercrassula (Crassula helmsii). Samen met deze soort zijn dit de enige 2 Crassula-soorten die in het wild voorkomen in Nederland. De jonge stengelbladeren zijn groen en verkleuren bij het ouder worden via oranje naar dieprood (de kleur is sterker rood, hoe meer de standplaats is uitgedroogd). In eerste instantie lijkt dit plantje best zeldzaam. Maar de laatste tijd komt Mosbloempje veel vaker voor. Op het YouTube-kanaal van Floron is de opmars tussen 1950 en 2024 goed te zien.
Mosbloempje bloeit in April tot en met September.
Verklaring Nederlandse naam
Hoe komt een Nederlandse naam tot stand?
Nederlandse plantennamen zijn te vinden op een standaardlijst opgesteld door FLORON en Naturalis. Nieuwe Nederlandse namen voor wilde planten worden niet zomaar gekozen. Een comité van Nederlandse en Vlaamse taxonomen beoordeelt de voorstellen. Zelf een voorstel voor een nieuwe naam doen, mag natuurlijk. Zeker als de nieuwe soort zelf is gevonden. Iedereen vanaf Nederlands sprekend België tot aan Friesland moet tenslotte weten dat het om dezelfde plant gaat.
Vaak hebben planten al een Nederlandse naam. Dat is bijvoorbeeld het geval bij soorten die al geruime tijd in België voorkwamen, en bij cultuurgewassen. Voor namen van cultuurgewassen wordt ook gebruik gemaakt van de Standaardlijst van Nederlandse namen van cultuurplanten van NAK tuinbouw.
De commissie voor Nederlandse Plantennamen bestaat uit de volgende disciplines:
- Naturalis biodeversity center, sectie Botanie, Leiden
- Nationale Plantentuin, Meise (België), 3 personen
- FLORON Nijmegen
Dit plantje lijkt heel erg op mos maar is het absoluut niet. Mosbloempje maakt deel uit van de vetplantenfamilie (Crassulaceae) waar o.a. ook bijv. Muurpeper (Sedum acre) onder valt.
Meer
Zie ook de wetenschappelijke verklaring
Namen in andere talen
- Frysk: Moasblomke
- English: Mossy stonecrop
- Français: Crassule mousse
- Deutsch: Moos dickblatt
- Espanõl: ?
- Italiano: Erba grassa muscosa
- Svenska: Mosskrassula
- Norsk: Firling
- Dansk: Mos-Korsarve
Verklaring Buitenlandse namen
De Engelse naam is Mossy stonecrop. Dit betekent letterlijk "mossig steengewas". Een vreemde naam maar Stonecrops (Vetkruiden) zijn in staat om op min of meer kale stenen ondergronden te groeien. Door de dikke bladeren van de plant kunnen ze prima water vasthouden om zo aan genoeg voedingsstoffen te komen. De huidmondjes in de bladeren zijn zoals bij veel vetkruiden alleen 's nachts geopend om gedurende de hete en droge dag verlies van vocht te minimaliseren.
Voor de verspreiding van het Mosbloempje in Engeland zie deze kaart.
De Franse naam is Crassule mousse. Dit is een een combinatie van het eerste gedeelte van de wetenschappelijke naam en het woord "mos".
De Duitse naam is Moos dickblatt. Dit betekent "mos dikblad".
De Spaanse naam is mij onbekend. Er zijn wel waarnemingen in Spanje.
De Italiaanse naam is Erba grassa muscosa. Dit betekent "kruid vettig mossig". Deze naam dekt de lading precies. Dikke vettige stengelbladeren (zoals bij alle vetkruiden!) bij een plantje wat velen voor mos aanzien. De oude wetenschappelijke naam voor Mosbloempje is trouwens Tillaea muscosa.
Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. Er is een algemene volksnaam en ook nog een variatie of een volledige andere naam in een van de 17 provincies. Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.
De Zweedse naam is Mosskrassula. Dit betekent ook "mos crassula", dus bijna hetzelfde als de Franse naam.
Deze plant komt niet voor in Zweden.
De Noorse naam is Firling
De Deense naam is Mos-Korsarve. Dit betekent "mos-kruiskruid". Het is bijzonder zeldzaam in Denemarken en heeft niets te maken met het Nederlandse kruiskruid. Persoonlijk denk ik dat het te maken heeft met de vorm van de bloemetjes. Aangezien ik dit niet zeker weet is het eigenlijk nog onbekend.
Ecologie & Verspreiding
Ecologie
Bodem
Zonnige tot vaak licht beschaduwde, open plaatsen (pionier) op vochtige tot natte, 's zomers sterk uitdrogende, matig voedselarme, humeuze, meestal wat verdichte grond (zand, leem, zavel, klei en stenige plaatsen).
Groeiplaats
Wegranden (langs en op licht beschaduwde voetpaden), bossen (weinig betreden bospaden bij buitenplaatsen en in parkbossen), karrensporen, tuinen, zeeduinen, begraafplaatsen en afgravingen (zandgroeven).
Verspreiding
Nederland
Zeer zeldzaam in Gelderland in het grensgebied van de Veluwe en het IJsseldal, op de Utrechtse Heuvelrug en in de duinen.
Vlaanderen
Uitgestorven. Voor het laatst gevonden in 1978.
Wallonië
Zeer zeldzaam in Henegouwen bij Stambruges-Grandglises.
Wereld
In Noord-Afrika en Zuid- en West-Europa. Noordelijk tot in Nederland en Engeland. Ingeburgerd in o.a. Noord-Amerika en Zuid-Afrika.
Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL
Planten in het nieuws
Verspreiding Mosbloempje
FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten
