Algemeen
Erg opvallend is het verspreidingskaartje in dit geval wel. De Gewone salomonszegel bloeit precies in oost-Nederland en in het duingebied van noord- en zuid-Holland. Hoe precies wil je het hebben!! Zie voor verdere info het hoofdstukje Ecologie & Verspreiding. Deze plant is wel giftig. Zolang je er naar kijkt gebeurt er niets maar de bessen bijvoorbeeld smaken zoet. Als je deze eet dan doen de giftige stoffen saponinen en flavonoïden wel hun werk. Hij bloeit in Mei en Juni.
Op de website van Flora van Nederland is een Videodeterminatie van deze plant te zien.
Er komen in Nederland minstens 3 soorten Salomonzegel (Polygonatum) voor:
- Gewone salomonszegel (Polygonatum multiflorum) - algemeen
- Kranssalomonzegel (Polygonatum verticillatum) - zeer zeldzaam
- Welriekende salomonzegel (Polygonatum multiflorum) - zeldzaam
- Tuinsalomonzegel (Polygonatum × hybridum) - zeldzaam/verwilderde tuinplant
Verklaring Wetenschappelijke naam
De officiële wetenschappelijke naam is Polygonatum multiflorum (L.) All.
Polygonatum komt van Polys (Grieks) en betekent "veel", en van Gony (Grieks) en dit betekent "knie/knoop". Deze samenstelling slaat op de, uit vele geleidingen bestaande, wortelstok en de knievormige verdikkingen daarop.
Multi (Latijn) betekent "meerdere" en Flora komt van Floreus (Latijn) en betekend "bloemrijk". Dus meer bloemen per knooppunt aan een stengel. De plant heette vroeger ook Veelbloemige Salamonzegel i.p.v. gewone Salamonzegel (de volledige naam van deze plant).
Meestal staat er achteraan de wetenschappelijke naam een afkorting. Dit is de afkorting van een wetenschapper/botanicus die deze plant deze plant heeft ontdekt/verzameld en tot details heeft beschreven. Soms staat er een tweede afkorting. Dan heeft een andere wetenschapper/botanist de plant nog beter beschreven en iets gewijzigd. De eerste naam komt dan tussen haakjes te staan. In dit geval is dit (L.) All.
L. staat voor Carl Linnaeus. In 1753 beschreef hij de soort als Convallaria multiflora in de publicatie Species Plantarum.
All. staat voor Carlo Allioni (23 september 1728 – 30 juli 1804) was een Italiaans fysicus en hoogleraar in de plantkunde aan de universiteit van Turijn. Op 6 april 1758 werd Allioni toegelaten tot de Royal Society . Vanaf 1771 leidde hij ook het museum in Turijn. Hij had zelf grote natuurhistorische collecties (6000 stuks mineralen, fossielen en zoölogische exemplaren). Hij bezat een groot herbarium met 11.000 exemplaren, dat later werd overgenomen door Giovanni Battista Balbis (botanicus) . Hij correspondeerde ook met Carl von Linnaeus. Carl Linnaeus vernoemde het kruidengeslacht Allionia naar hem. In 1785 herschreef hij de soort als Polygonatum multiflorum in de publicatie Flora Pedemontana.
Meer
Zie ook de Nederlandse verklaring.
Namen in andere talen
- Frysk: Grutte segelplant
- English: Eurasian solomons seal
- Français: Sceau de Salomon commun
- Deutsch: Vielblütige Weißwurz
- Espanõl:
- Italiano: Sigillo di Salomone maggiore
- Svenska: Storrams
- Norsk: Storkonvall
- Dansk: Stor Konval
Verklaring Buitenlandse namen
De Engelse naam is Eurasian solomons seal: Dit betekent "eurazische Salomons zegel". Deze en de soorten van dezelfde familie, Polygonatum. odoratum en Polygonatum verticillatum komen in Europa en gematigd Azië inheems voor. Het woord Salomons zegel wordt bij de Nederlandse verklaring uitgelegd.
Voor de verspreiding van Gewone salomonszegel in Engeland zie deze kaart.
De Franse naam is Sceau de Salomon commun. Dit is de Franse benaming voor de Nederlandse naam, Gewone salomonszegel.
De Duitse naam is Vielblütige Weißwurz: Dit betekent "veelbloemige wittewortelstok". Deze soort heeft meer bloemen per knooppunt aan de stengel en, zoals de naam al zegt, de wortelstok is wit.
Voor de verspreiding van Gewone salomonszegel in Duitsland zie deze kaart.
De Spaanse naam is sello de Salomón. Dit betekent "zegel van Salomón", dus de Spaanse benaming van de Nederlandse naam.
In Spanje kent men minstens vier namen voor elke plant. De algemene volksnaam, de Catalaanse naam (Provincie in Noord+Oost Spanje tegen de Pyreneeën aan), de Gallische naam (provincie in Noord-West-Spanje) en de Baskische naam (provincie in West-Spanje tegen de Pyreneeën aan). Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.
De Italiaanse naam is Sigillo di Salomone maggiore. Dit betekent "grotere salomonszegel". Dit Grotere (maggiore) is relatief. De plant is niet echt groter en is daarom puur ter onderscheid. Net als in Nederland komen in Italië nog twee andere soorten voor. De Sigillo di Salomone comune (welriekende Salomonszegel) en de Sigillo di Salomone verticillato (Krans Salomonszegel).
Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. Er is een algemene volksnaam en ook nog een variatie of een volledige andere naam in een van de 17 provincies. Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.
De Zweedse naam is Storrams: Volgens het Zweedse woordenboek betekent dit "groot rams". Stor betekent "groot". Het woord Rams is mij nog onbekend.
Voor de verspreiding van Gewone salomonszegel in Zweden zie deze kaart.
De Noorse en de Deense naam is Storkonvall. Dit betekent "grote convallaria" Vroeger werd deze plant ingedeeld in dezelfde familie als Convallaria. Het is eigenlijk een uit de kluiten gewassen Lelietje van dalen (Convallaria majalis). Vandaar de naam Stor.
Ecologie & Verspreiding
Ecologie
Bodem
Beschaduwde tot halfbeschaduwde plaatsen op vrij droge tot vochtige, matig voedselarm tot matig voedselrijke, min of meer humusrijke, zwak zure tot neutrale, soms kalkhoudende, liefst lemige grond (leem en zand, maar soms ook op veen, mergel of kleiige grond).
Groeiplaats
Bossen (loofbossen en gemengde bossen), struwelen, houtwallen, heggen, hakhout, kapvlakten, waterkanten (langs greppels, slootkanten en beekoevers), zeeduinen (binnenduinrand) en soms in moerassen (verruigd, oud rietland).
Verspreiding
Nederland
Vrij algemeen in Zuid-Limburg, in het oosten en midden van het land en in het aangrenzende rivierengebied en vrij zeldzaam in de Hollandse binnenduinrand. Elders zeer zeldzaam.
Vlaanderen
Algemeen in de Leemstreek, de Zand- en Zandleemstreek en de Voerstreek, vrij algemeen in de Kempen en zeer zeldzaam in het kustgebied.
Wallonië
Vrij algemeen, maar zeldzaam tot zeer zeldzaam in de Hoge Ardennen.
Wereld
Europa, behalve in de meest noordelijke en zuidwestelijke delen. Ook op enige verspreide plaatsen in Azië (oostelijk tot in Japan) en de Kaukasus.
Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreiding Polygonatum multiflorum
FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten
