Erigeron canadensis (Canadese fijnstraal)

Dat verspreiden gaat deze plant goed af. Elk bloemhoofdjes levert duizenden zaadjes. Je ziet hem dan ook overal tussen de stoeptegels opduiken. Canadese fijnstraal heeft dan ook niet of nauwelijks eisen aan de grondsoort. Je kan hem op elk stukje braakliggende grond tegen komen. Tegenwoordig kan je de plant verwarren met de Ruige fijnstraal (Conyza bilbaoana), Hoge fijnstraal (Conyza sumatrensis) en gevlamde fijnstraal (Conyza bonariensis).  Dus de Fijnstraal blijkt een lastige soort om op naam te brengen. Gelukkig heeft Floron een handige determinatietabel gemaakt voor een aantal soorten.Hij bloeit vanaf Juli tot en met de herfst.Hij bloeit vanaf Juli tot en met de herfst.

Er komen in Nederland minstens 7 soorten Fijnstraal (Erigeron) in het wild voor:

• Muurfijnstraal (Muurfijnstraal) - Algemeen
• Zomerfijnstraal (Zomerfijnstraal) - Algemeen
• Canadese fijnstraal (Canadese fijnstraal) - Algemeen
• Ruige fijnstraal (Erigeron floribundus/Conyza bilbaoana) - Vrij zeldzaam
• Gevlamde fijnstraal (Erigeron/Conyza bonariensis) - Algemene soort
• Hoge fijnstraal (Erigeron/Conyza sumatrensis) (incl. daveauana) - Algemene soort
• Scherpe fijnstraal (Erigeron acer/Erigeron acris) - Vrij zeldzaam

De officiële wetenschappelijke naam is Erigeron canadensis L.

De naam Erigeron is afgeleid van het oude Griekse woord ἦρι (êri) dat "vroeg in de morgen" betekent en Geron γέρων (gérōn) dat "oude man" betekent. Deze twee woorden refereren naar de snel verschijnende harige vruchten na de bloei.

De naam canadensis  is als volgt te verklaren. De plant is afkomstig uit Noord-Amerika. Reeds in 1665 werd de soort in Europa ingevoerd. De plant is sindsdien, door haar grote verspreidingskracht, over heel Europa uitgezaaid.

Meestal staat er achteraan de wetenschappelijke naam een afkorting. Dit is de afkorting van een wetenschapper/botanicus die deze plant deze plant heeft ontdekt/verzameld en tot details heeft beschreven. Soms staat er een tweede afkorting. Dan heeft een andere wetenschapper/botanist de plant nog beter  beschreven en iets gewijzigd. De eerste naam komt dan tussen haakjes te staan. In dit geval is dit L. Dit staat voor Carl Linnaeus.

• English: Canadian horseweed, Fleabane
• Français: Érigéron du Canada
• Deutsch: Kanadisches Berufkraut, Weiße dürrwurz
• Espanõl: Erigeron del canada
• Italiano: Saeppola canadese
• Svenska: Kanadabinka
• Norsk: Hestehamp
• Dansk: Kanadisk Bakkestjerne

Er zijn twee Engelse namen:

1. Canadian horseweed: Canadian betekent "Canadees". Dit is de Engelse benaming voor de eerste wetenschappelijke naam. Horseweed betekent "paardenkruid". Dit is een algemene benaming voor (on)kruid dat te vinden is op de paardenweide.
2. Fleabane: Dit betekent zoiets als "vlooien verdoemer/verdrijver". Vroeger werd deze plant  in de brand gestoken. De rook hiervan zou vlooien verdrijven.

Voor de verspreiding van Canadese fijnstraal in Engeland zie deze kaart.

De Franse naam is  Érigéron du Canada: De andere wetenschappelijke naam is Erigeron canadensis. Dus Érigéron is het eerste deel. Erigeron' is afgeleid van het Griekse termen Eri wat "vroege" en Geron wat "oude man" betekent. Dat alles duidt op het grijs en harige pluisjes (pappus) die zijn toegevoegd aan het aan de top van het zaad. Deze worden prominent zodra de bloemen verwelken.  Du Canada betekent "uit Canada".

Er zijn twe Duitse namen:

1. Kanadisches Berufkraut: Kanadisches betekent weer "canadees". Berufkraut betekent "beroepskruid". Hiermee word bedoeld dat een beroep gedaan werd gedaan op dit kruid om een bepaalde ziekten/ongemakken te genezen/onderdrukken.
2.  Weiße dürrwurz:  Weiße betekent "witte". en  Dürrwurz bestaat uit twee delen. Dürr betekent "mager".  Wurz komt van Würze en betekent "kruid". Ik kwam één keer de verklaring tegen dat dit de algemene term is voor planten die niet volledig tot bloei komen en dus een mager uiterlijk vertonen. Deze (witte) fijnstraal voldoet hier helemaal aan.

De Spaanse naam is Erigeron del canada. Dit is de Italiaanse benaming voor de volledige wetenschappelijke naam. 

In Spanje kent men minstens vier namen voor elke plant. De algemene volksnaam, de Catalaanse naam (Provincie in Noord+Oost Spanje tegen de Pyreneeën aan), de Gallische naam (provincie in Noord-West-Spanje) en de Baskische naam (provincie in West-Spanje tegen de Pyreneeën aan). Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt,

De Italiaanse naam is Saeppola canadese. Saeppola zou volgens een Wiktionary-pagina komen van saetta dat "bliksem" betekent. Misschien heeft het te maken met het uiterlijk van de plant, maar wat Saeppola exact betekent is mij nog onbekend. Canadese spreekt natuurlijk voor zich.

Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. Er is een algemene volksnaam en ook nog een variatie of een volledige andere naam in een van de 17 provincies. Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.

De Zweedse naam is Kanadabinka: Kanada betekent natuurlijk "canadees".Het woord Binka is het algemene Zweedse woord dat gebruikt word voor het geslacht Erigeron. Het betekent zoiets als "onkruid in het veld". Voor het woord Binka staat er om welke soort het gaat.

Voor de verspreiding van Canadese fijnstraal in Zweden zie deze kaart.

De Noorse naam is Hestehamp: Dit woord bestaat uit twee delen. Heste komt van Hestia en betekent "paard". Hamp betekent "hennep", maar kan ook "veld" betekenen. Dit laatste is een stuk logischer want met Hennep heeft de plant niets te maken, ook niet met eventuele bijwerkingen. Als je de naam vertaalt met "paardenveld" kom je weer terug op de 1e Engelse naam.

De Deense naam is Kanadisk Bakkestjerne. Kanadisk betekent weer "canadees". Bakke betekent grond/dienblad". Stjerne betekent "ster". Aangezien deze plant niets te maken heeft met Grondster heb ik het vermoeden dat dit heeft te maken met de bloem"bodem" van waaruit de zeer smalle lintbloemen steken. Bakkestjerne is de algemene Deense benaming voor een Aster.

Ecologie

Bodem
Zonnige, open plaatsen (pionier en tredplant) op droge, matig voedselrijke tot zeer voedselrijke, omgewerkte of braakliggende, min of meer humusarme, matig zure tot kalkhoudende grond (zand en stenige plaatsen).

Groeiplaats
Tussen straatstenen, aan de rand van trottoirs langs gevels en muren, wegranden, braakliggende grond, braakliggende akkers, afgravingen (zandafgroeven), haventerreinen, industrieterreinen, bouwterreinen, langs spoorwegen (spoorwegterreinen), plantsoenen, oude muren, verwaarloosde tuinen, langs heggen, zeeduinen (buitenste duinen en randen van zandige strandvlakten), drooggevallen zandplaten, ingedijkte zandige schorren en puinhopen.

Verspreiding

Nederland
Zeer algemeen, maar iets minder algemeen in het noordoosten van het land.

Vlaanderen
Zeer algemeen, maar wat minder algemeen in de Leemstreek.

Wallonië
Vrij algemeen, maar zeldzaam in de Ardennen.

Wereld
Oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Tegenwoordig is de plant op veel plaatsen in gematigde en warme streken te vinden. De soort is in de 17e eeuw vanuit Canada in enkele botanische tuinen in Europa ingevoerd en van daaruit later verwilderd. Sinds de 18e eeuw komt de plant voor in Nederland. In Ierland verscheen zij pas in 1978.

Stoepplantje van de week

Zie ook de Nederlandse verklaring.

FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten