Oxalis stricta (Stijve klaverzuring)

Deze Klaver is niet het "klavertje vier" wat wij allemaal kennen. De Klaverzuringsoort Oxalis depri wordt als "klavertjevier" verkocht. Heel soms wordt er een wild "klavertje vier gevonden. Vaak is dit een mutant van de Witte Klaver (Trifolium repen). Wel is het blad van o.a de Stijve klaverzuring het nationale embleem van Ierland  O.a want de Irish shamrock (zoals het origineel embleem heet) is samengesteld uit meerdere Klaversoorten zoals in het volgende artikel te lezen is. Stijve klaverzuring bloeit in Juni tot en met Oktober.

Er komen minstens 6 Klaverzuring (Oxalis) soorten in Nederland voor:

• Gehoornde klaverzuring (Oxalis corniculata) - algemeen/verwilderde tuinplant
• Knobbelklaverzuring (Oxalis dillenii) - zeldzaam/verwilderde tuinplant of aangeplant
• Knolklaverzuring (Oxalis articulata) - zeldzaam/verwilderde tuinplant
• Stijve klaverzuring (Oxalis stricta) - algemeen
• Stippelklaverzuring (Oxalis debilis) - zeldzaam/ingeburgerd sinds 2000
• Witte klaverzuring (Oxalis acetosella) - algemeen/soms ingezaaid

De officiële wetenschappelijke naam is Oxalis stricta L.

Als men op een blaadje bijt, ondervindt men een scherpe, zure smaak die te wijten is aan Kaliumbioxalaat of Zuringzout. Daar komt de Latijnse geslachtsnaam Oxalis vandaan. Deze is afgeleid van het Griekse oxus, dat "scherp/stekend/zuur" betekent. Deze zure smaak dient ter bescherming van vraat.

Stricta is Latijn en betekent "stijf".

Meestal staat er achteraan de wetenschappelijke naam een afkorting. Dit is de afkorting van een wetenschapper/botanicus die deze plant deze plant heeft ontdekt/verzameld en tot details heeft beschreven. Soms staat er een tweede afkorting. Dan heeft een andere wetenschapper/botanist de plant nog beter  beschreven en iets gewijzigd. De eerste naam komt dan tussen haakjes te staan. In dit geval is dit L. Dit staat voor Carl Linnaeus. In 1753 beschreef hij Oxalis stricta in de publicatie Species Plantarum.

Zie ook de Nederlandse verklaring.

Bodem Zonnige, soms licht beschaduwde, open plaatsen (pioniervegetatie) op vochtige, zelden droge, voedselrijke tot zeer voedselrijke grond (zand, lemig zand, zavel en stenige plaatsen). Groeiplaats Akkers, tuinen (moestuinen), omgewerkte grond, wegranden, waterkanten, bossen (langs bospaden), heggen, plantsoenen, tegen muren en tussen straatstenen. Verspreiding Nederland Plaatselijk vrij algemeen, vooral in stedelijke gebieden, maarn zeldzaam in Zeeland, op de Waddeneilanden en in het noordelijk zeekleigebied. Vlaanderen Algemeen, maar zeldzamer in het kustgebied. Wallonië Vrij algemeen in Brabant. Elders vrij zeldzaam tot zeldzaam. Wereld Oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Sinds de 17e en 18e eeuw ingeburgerd in West- en Midden-Europa, Oost-Azië en Oost-Afrika.

• Frysk: Soere klaver
• English: Upright Yellow-sorrel
• Français: Oxalis raide
• Deutsch: Aufrechter Sauerklee
• Espanõl: ?
• Italiano: Acetosella di Dillenius
• Svenska: Klöveroxalis
• Norsk: Stivgaukesyre
• Dansk: Rank Surkløver

De Engelse naam is Upright Yellow-sorrel. Dit betekent "rechtopstaande gele-sorrel". Als de plant net bloeit staat hij rechtop om zo optimaal te profiteren van bevruchting door insecten.  Het wood Sorrel komt uit het Oudfranse Sorrel/Surele/Sur en betekent "zuur". Dit woord word uitgelegd bij het tweede gedeelte van de Nederlandse naam.

Voor de verspreiding van Oxalis stricta in Engeland zie deze kaart.

De Franse naam is Oxalis raide. Het is een combinatie voor het eertse gedeelte van de wetenschappelijke naam en het woord Raide dat "stijf" betekent.

De Duitse naam is Aufrechter Sauerklee. Dit betekent ook "rechtopstaande zure klaver".

De Spaanse naam is mij onbekend. Er zijn ook niet of nauwelijks waarnemingen in Spanje.

De Italiaanse naam is Acetosella di Dillenius. Acetocella wordt bij de wetenschappelijke naam uitgelegd. Dillenius is een uit dankbaarheid vernoemde naam gegeven door Linneaus. Alle informatie over deze botanist staat op de Wikipagina.

Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. Er is een algemene volksnaam en ook nog een variatie of een volledige andere naam in een van de 17 provincies. Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.

De Zweedse naam is Klöveroxalis. Dit is weer een combinatie van hetr woord Klöver wat "klaver" betekent en het eerste gedeelte van de wetenschappelijke naam.

Voor de verspreiding van Oxalis stricta in Zweden zie deze kaart.

De Noorse naam is Stivgaukesyre

De Deense naam is. Dit betekent ook "rechtopstaande zure klaver".

Ecologie

Bodem
Zonnige, soms licht beschaduwde, open plaatsen (pioniervegetatie) op vochtige, zelden droge, voedselrijke tot zeer voedselrijke grond (zand, lemig zand, zavel en stenige plaatsen).

Groeiplaats
Akkers, tuinen (moestuinen), omgewerkte grond, wegranden, waterkanten, bossen (langs bospaden), heggen, plantsoenen, tegen muren en tussen straatstenen.

Verspreiding

Nederland
Plaatselijk vrij algemeen, vooral in stedelijke gebieden, maarn zeldzaam in Zeeland, op de Waddeneilanden en in het noordelijk zeekleigebied.

Vlaanderen
Algemeen, maar zeldzamer in het kustgebied.

Wallonië
Vrij algemeen in Brabant. Elders vrij zeldzaam tot zeldzaam.

Wereld
Oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Sinds de 17e en 18e eeuw ingeburgerd in West- en Midden-Europa, Oost-Azië en Oost-Afrika.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten